Cały rok. Po prostu czas.
On zawsze płynie. Godzimy się na to w różny sposób.
Kiedy dzieje się coś dobrego, z całych sił próbujemy go wydłużyć, zwolnić jego bieg, ciągnąć niewidzialną linę, która by go zatrzymała. Gdy dzieje się coś złego, czekamy stukając palcami o stół. Nie da się go przyspieszyć.
Znów lato powoli płynnie przechodzi w jesień. Ciągle wmawiam sobie, że tak tylko mi się wydaje. Nie.
Widać już pierwsze oznaki jesieni i nic nie może temu przeczyć.
Wyobrażam sobie czas jako nurt rzeki. Jeśli będę próbowała jakkolwiek na niego zadziałać, nic nie zyskam.
Upływ czasu to jedna z tych rzeczy na świecie, na które nie wpłynę pieniędzmi. Po prostu płynie.
Jedynym dobrym wyjściem jest położyć się na wodzie, wyciągnąć ręce, nogi i dać się unosić.
Pokochać ten upływ, zaprzyjaźnić się z nim. Odnaleźć w nim prawo fizyki, jakąś nieodwołalność.
Tę nieodwołalność należy dostrzec jako piękno. Niezmienność, stałość, rytmiczność.
Systematyczność.
Musimy się uczyć czasu. Całe życie.
Musimy uczyć się od czasu!
***
Cieszę się, że ostatnią niedzielę sierpnia udało się spędzić muzycznie i z przyjaciółmi.
Dziękuję za każdy uśmiech i czas mi dany.
Bezcenny czas!
***
Dziś 31 sierpnia, dzień blogów.
Dzień kuferka :)
Kuferek, ten prawdziwy, od którego wziął nazwę blog znajduje się teraz w miejscu, o którym nie mam pojęcia. Być może nadal tkwi zakopany pod ziemią w sadzie, być może zniszczył się gdzieś i po prostu go nie ma, być może leży w takim miejscu, że nigdy go nie odnajdę.
Ważne, że był z nami w dzieciństwie, że stanowił miejsce na przechowywanie bezcennych skarbów, a teraz zamienił się w ten internetowy magazynek myśli i muzyki.
Czerwony kuferek w białe groszki. Z twardej tektury, o wyrazistych kolorach.
Ze skrzypiącym uchwytem.
Dziękuję, że do niego zaglądacie :)
***
Wywołuje uśmiech!
Piękno łemkowskiego folku, ciekawy głos.
https://www.youtube.com/watch?v=bSin7IEWpZM
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz