poniedziałek, 27 stycznia 2020

Zagubione klawisze

Kto zagra na zagubionych klawiszach?
Kto odtworzy dźwięki, które powinny były wybrzmieć
Już wcześniej?

Czas jest egoistą
Nie zwalnia, gdy ktoś nie domaga
Nie przyspiesza, gdy ktoś mocno czeka
Idzie zuchwale do przodu
A wzrok mu nawet nie drgnie

Tyle razy się to stało
Zapodziały się dźwięki
Namnożyły nadliczbowe pauzy
Zbyt często wszystko brzmiało nie tak, jak powinno.

Świat mi fałszuje
A ja nie wiem, gdzie szukać odpowiednich tonów.

Wolałabym zwykłego kotka, który wlazł na płotek
A tu jakieś symfonie
Jakby dyrygowane przez paralityka.

Świat mi fałszuje, że aż uszy bolą
I serce

Nie wiem, gdzie klawisze, gdzie grajkowie
Gdzie dyrygent

Znam go od zawsze,
A znowu nie wiem, kim jest.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Orkiestra nurtu rzecznego

Czas to z jednej strony coś niewidzialnego i nieuchwytnego, coś co mogłoby stanowić definicję abstrakcji i antonim namacalności. To coś, co ...