Anonimowo
Cyk, środkowa opcja na skali
I idę dalej i tak po trupach
Niby "złoty środek", by dodać sobie cnoty
Tak sobie mówię
Bezpieczna przystań, stabilny rozkrok
Zostawianie lufciku na nadzieję
Ciągnie mnie do obu brzegów, a stoję na środku
Mijają mnie, pozdrawiam ich
O, ilu ich pozdrawiam
Za kilkoma wodzę dłużej wzrokiem
I znowu "trudno powiedzieć"
"Nie umiem określić"
"Wolę nie odpowiadać"
A zwłaszcza przed sobą
Niby tu wygodnie, tak patetycznie, na rozstaju
Nawet nie wiem dokąd prowadzą te drogi
Pod kierunkowskazem najciemniej
Stanąć by na fali, a unikam kotwicy
O lądzie nie wspominam
Prognozuję stałość
Na rozstaju
Ankieta niemiarodajna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz