Osobny byt

Sztuka to osobny byt, który jednym haustem można łapać, którym można się długo delektować, który można wewnętrznie przywłaszczyć lub chcieć się nim wszechdzielić.
Sztuka to byt, który dodaje gęstości naszemu człowieczeństwu.

Sztukę można skrzywdzić.
Sztukę można skrzywdzić nieuwagą.
Sztukę można skrzywdzić zbyt szybkim osądem.

Człowiek to też sztuka. Ta najwyższa.
Człowieka można skrzywdzić brakiem zaufania.
Człowieka można skrzywdzić słowem i czynem.
Powierzchownością.
Nieodpowiedzialnością.
Zamykaniem go.
Przywłaszczaniem.
Człowieka można skrzywdzić oszustwem.
Siebie można skrzywdzić oszustwem.

A tekst?
Tekst można skrzywdzić nadinterpretacją.
Często niewyobrażalną nadinterpretacją.
Przerażającą nadinterpretacją.

Za tekstem zawsze jest człowiek.
Jest sztuka.
To wysokość.
Dla niektórych za wysoka.
Przerażająco za wysoka.
To smutne.