Elastyczna powłoka na sztywnym trzonie tożsamości.

Malutka jednostka. Człowiek.
O co w tym wszystkim chodzi?

Każda chwila to pokonywanie barier. Tylko bariery. Ale nie chce mi się. To nie dla mnie.

Ej, nigdy tak nie było, to znaczy, że nigdy tak nie będzie. Jeśli coś trwa trzydzieści lat, to nie da się tego zmienić.
Atmosfera? To pewna stałość. Ciężko ją zmienić.
Ale, ale, ale, ale. Atmosfera to nie ściana. Może być bardzo gęsta, ale swoją gęstością nigdy nie dorówna ścianie.

Mur ma większą gęstość niż atmosfera!!!

Wszystko mi przeszkadza, jakoś nigdy nie jest tak jak w moim śnie.
Jakby się tu usunąć... Wyciszyć. STAGNACJA. To lubię.

Chciałbyś żeby życie było tylko dowcipem? Żebyś mógł powiedzieć z zapalczywą obojętnością: "słaby"?

LUSTRO.

Stań przed nim. Co widzisz?
Widzę kilka osób.
Twarz taką, którą rzadko widuję, którą wyobrażam sobie nieco inaczej. Nie jest taka jaką chciałbym ujrzeć.
Wyraz twarzy znowu nie ten. To ja?
Emocja. Inna w środku, inna na twarzy. Jakieś to dziwne.

Ciągle jest tak jak jest, a nie tak jak chciałbym żeby było.


O co w tym wszystkim chodzi?
O budowę.
Każdy z nas ma swoją budowę. Każdy z nas ma podobną strukturę.
Shrek: "Cebula ma warstwy, ogry mają warstwy."
Coś dorzucić?
Otóż, każdy człowiek ma warstwy. Dwie warstwy.

Wyobraź sobie postać zrobioną z twardego i sztywnego materiału. Osoba ta pokryta jest elastyczną (może gumową) powłoką. Cała. Usta jednak wychodzą ze sfery sztywnej, nigdy nie są pokryte gumą.

Znowu: o co w tym wszystkim chodzi?

Sztywna część to nasze JA. To, czym naprawdę jesteśmy, czyli również to, co chcemy, by było.
Chcę, by w domu było tak, chcę, by szkoła była inna, chcę być kimś innym niż jestem, chcę spełnić marzenia, chcę być szczęśliwa, chcę być zdrowa, chcę być optymistką, chcę szczerze się uśmiechać.
To właśnie nasz mocny trzon.
On jednak jest twardy (choć zmienny, gdyż ciągle się kształtuje i formuje), nie pasuje zawsze do środowiska.
Chcę być dziś miła dla brata (część trzonu), w domu jednak wszyscy się kłócą, panuje okropna atmosfera, zawsze to samo... Nie udało się.

O co w tym wszystkim chodzi?
Trzeba nam, żeby całe dobro, które siedzi cierpliwie w trzonie, przenikało do części elastycznej. Do tej, która musi dopasowywać się do sytuacji.

To ty masz być kimś, kto powoduje zmiany! To ty masz być kimś, kto wprowadza te zmiany!

Jeśli twoja część elastyczna (codzienność, zwykłe rozmowy, styczność z innymi) nie będzie emanowała tym, co tkwi w trzonie, umrze część elastyczna a potem obumrze sam trzon. Umrzesz ty.

Pełno ludzi wokół mnie, którzy męczą się, że jest jak jest, ale nie zmienią nic, bo przecież "u mnie jest specyficzna sytuacja, nie da się nic zrobić", "nawet nie próbuję, bo to nic nie da".
BŁĄD!!!

Niestety, życie nie jest wygodne i nigdy nie jest zgodne z naszymi oczekiwaniami, ale jeśli czuję się takim a nie innym człowiekiem, muszę takim właśnie pozostać.
To wielka sztuka, trzeba uczynić trud, by wprowadzić ją w życie, jednak tylko to pozwoli nam żyć naprawdę.

Nie zmieniaj się pod wpływem innych. Kiedy wejdziesz między wrony to nie krakaj tak jak one.
Jestem Jan Kowalski, nie Paweł Kowalski. Mam takie i takie upodobania, uznaję takie i takie zasady moralne, wierzę w to, nie w coś innego.
Nie pozwól, by do elastycznej części przenikały toksyny z zewnątrz, bo wtedy cały trzon się zarazi.
Stracisz siebie i być może zorientujesz się dopiero na łożu śmierci.

Nabierz odwagi!!!
Wszystko można zmieniać.
Codziennie pokonuj swoje bariery. Zmieniaj swój mały świat.
Nie mów, że się nie udaje. Nie mów, że wszystko musi być jak zawsze. Nie mów, że się wstydzisz. Nie mów, że nie masz zdania, że nie wiesz, co o tym sądzisz.
Dobrze wiesz.

Elastyczny kożuszek pozostanie na zawsze. I dobrze. Bez tych kożuszków między ludźmi nastąpiłoby zbyt wielkie tarcie a świat spłonąłby przez iskry, które by powstały.
Musimy mieć elastyczne i miękkie powłoki, które nigdy nie będą miały tej samej linii brzegowej, co trzon, ale pomogą nam istnieć w społeczeństwie.
My jednak jesteśmy odpowiedzialni za skład powłoki. My decydujemy, kim jesteśmy.
Chciałabym, by udało się odejść od marazmu, bezczynności i największej naszej choroby - wycofania.

Uda się?

Nareszcie słonecznie! Miło jakoś. Wakacyjnie już.
A, bo to już wakacje.
Jakoś wesoło, ciut obco.
Trochę nerwowo, przed pewnym zdarzeniem.
Ale wakacyjnie. Orzeźwienie.
Lemoniada.

Lots of LOVE,

XYZ