sobota, 16 lutego 2019

Serce czy ramka?

Najważniejsze, znaczące i wywołujące uśmiech wspomnienia oprawiamy w ramki. Zdjęcia, obrazki, laurki, zasuszone liście. Wieszane na ścianach mamy mijać kilka razy dziennie, by nasz wzrok mógł się na nich zatrzymać. Uwielbiam jednak słowa św. Mateusza: "Gdzie bowiem jest twój skarb, tam będzie i serce twoje" (Mt 6, 21). Zauważam, że największe skarby, te ciągle żywe, które wręcz pulsują życiem, mają swoje miejsce na dnie serca. Psychologowie mówią, że nie ma czegoś takiego jak serce w znaczeniu miejsca przechowywania wspomnień czy uczuć. Mimo to, wierzę, że jest coś takiego jak duchowe centrum. Najgłębsze i najcieplejsze miejsce mojej duszy. Najintymniejsze i najtrudniejsze do odkrycia. Do odkrycia i do zdobycia. Tego miejsca w sobie, sami nigdy do końca nie odkrywamy. Dogłębnie zna je tylko Bóg.
Wszystkie PRAWDZIWE skarby mają jednak swoje miejsce właśnie tam. Często tak dużo trudności i złych zdarzeń dzieje się w moim życiu, a potrafię szybko się z nich podnieść, nie przejmować się nimi i traktować je jako te przyziemne i chwilowe. Dlaczego? Dlatego, że nie dotykają w ogóle sfery głębokiego wnętrza. Głębi serca. Jeśli coś zdziera ci tylko naskórek, nie potrzebujesz wielu dni, by się zagoiło.
Gdzie twój skarb, tam twoje serce - czyli - gdzie serce - tam skarb.
W co się zaangażujesz w pełni, na czym, czy na kim ci zależy - tam tylko będziesz prawdziwy ty. I odwrotnie. Można znaleźć ciebie prawdziwego w tych miejscach, w tych ludziach, w tych wydarzeniach, które są dla ciebie skarbem.
Ważny to moment w życiu - zlokalizować swoje serce, przyjrzeć się mu, zobaczyć kto i co w nim jest i tym samym, gdzie jesteś ty.

Gdy przechodzę po raz kolejny pośród swoich ścian, moje oczy już nie zauważają obrazów. Wszystko, co najcenniejsze, najwartościowsze i prawdziwie żywe jest we mnie. Wszyscy, którzy prawdziwie we mnie żyją, są w moich myślach, w moim wnętrzu bez przerwy.
Tak, jak Maryja rozważała wszystkie wydarzenia w swoim sercu, tak ja w swoje serce oprawiam to, co ważne i piękne.

Uważni i wartościowi obserwatorzy będą umieli dostrzec w tobie to, co schowałeś w prywatnej galerii. Nie bój się gołych ścian w pokoju. Wzdrygaj się na myśl o pustce w sercu. Na myśl o braku skarbu.


***
Na dziś utwór, z którym wiąże się wiele wspomnień. Jak ten czas szybko leci!


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Orkiestra nurtu rzecznego

Czas to z jednej strony coś niewidzialnego i nieuchwytnego, coś co mogłoby stanowić definicję abstrakcji i antonim namacalności. To coś, co ...