poniedziałek, 4 maja 2015

Umiejmy.

Tylko pająk może iść po swojej pajęczynie. Inne stworzenia przyklejają się do niej.
Dla niego jest domem, dla innych więzieniem.

Każdy musi mieć własną pajęczynę.
Jak ją utkać? Trudno.
Ostatnio tak wiele obcych pajęczyn wokół. Nie lada sztuka ich uniknąć.
Gdzie znaleźć przyczep dla własnej? Jak ją zbudować?

***
Niektóre uśmiechy nigdy się nie nudzą.
Są rzeczy, które nigdy się nie nudzą.
Tak ma być.

***




Proszę, niech maj trwa! Niech trwa!
Dla nas tutaj. Takich niewiedzących co zrobić.
Takich bezradnych, zagubionych. Takich z niedokończonymi słowami na języku, nieprzemyślanymi w głowie.
Takich bezstronnych i stronniczych. Takich zabieganych, biegających za niczym.
Takich ciągle na coś czekających, wątpiących, by zaraz wierzyć. Wierzących, by zaraz zwątpić.
Niech maj trwa.
Niech ogrom nowego życia, które wychodzi ze wszystkich zakamarków odbija swoje piętno w naszych obumarłych czeluściach.
Niech maj trwa w naszych bólach głowy i naszym : nie-chce-mi-się.
Niech zakwita delikatnie nie czekając na zaproszenie.
Niech maj nawiedza nas swoją pełnią.
Niech trwa dla nas takich ponurych, udających, że lubimy wiosnę, lecz nie patrzących wokół.
Niech trwa jeszcze mocniej.

Wiosna jest dla nas.
Umiejmy to widzieć.
Aż mocniej chce się kochać, aż mocniej chce się chcieć.
Rozejrzyj się!
Nie cel niech będzie celem, a droga do celu - celem najważniejszym.
Niech maj trwa.





Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Orkiestra nurtu rzecznego

Czas to z jednej strony coś niewidzialnego i nieuchwytnego, coś co mogłoby stanowić definicję abstrakcji i antonim namacalności. To coś, co ...